شمس تبریز ِ تو

صدایت می پیچد توی گوشم
شمس تبریز می خوانی
اهلش نیستم، اما تو که می خوانی
انگار نوای بهشتیست.
تسبیحت را می چرخانیو می خوانی
می خوانی ...
می خوانی ...
می خوانی ...
تا می خوابم.