بی انتها سفر...

منو واژه های بی تاب
دلتنگِ گلِ ستاره هایِ ارغوانی
پشتِ حجمِ سفرِ تو
پنهان شده ایم در عالمِ خواب...

از مغرب

نگاهت
در چشمم می شکفدو
من
طلوع می کنم...

وقتی تو رفتی

دل خوشیه کوچکِ من
پشت پلک های زمان
گم شدو
انحنای تنهایی ام
تا پایانِ بودن کش آمد...

تو

آنجا
در اعماقِ من
شادی می زاید
نگاهِ سیاهِ بی تکرارت...