آینه

در آینه ی چشمانت
زن ِ عاشقی دیدم
سخت تنها بود ...

شکست

عمر انتظار هم
سر آمد...
تو نیامدی

گذران

چشم چران ِ نگاهت
زیر و بمِ تنم را
بی پرده ...

اندینگ

خالی ِ وجودم از تو
.
.
.
.
.
ادامه ندارد...
خالیم بی تو ...

عمر

زمان گذر کرده است از ما
من
فسیل یک انسانم ...

باد می آید ...

هنوز هم
تمام ِ رویای من
به هم ریختن موهایت است ...

تو هم بدان

از بی تو بودن نیست تنهایی ام
من
از خودم تنهام...

نگاه ِ نا تمام

خیره می شوم
در نگاهت
تمامش به من استو
خالی از من

صدا کن مرا

صاحبدلی کن
با من ِ گمشده
در تنهایی ...

سرانجام

و تو
ناز ِ نگاهت را
پس گرفتی ...

ابدی

تو جاودانه ای
حک شده ای
در چشمانم

دیگه قهقرا که شاخ و دم نداره ! داره ؟

عصری تلفن زنگ زده، گوشی رو برداشتم دیدم مامانمه. سلام و احوالپرسی و اینا همه ش زیر ِ یه دقیقه !
می پرسه هستی هست میگم آره .
میگه : " خب کار با تو ندارم، بش بگو فارسی وان داره تکرار عروسک پارچه ای میده ! بزنه اونور ببینه! "

تلالو

نور از مهتاب می گیرد
چشمانت
برای درخشیدن

این یک مکالمه ی واقعی ست!

معلم : این برچسب ها که می زنی به دفتر مشقت رو دیگه نزن!
هستی : چرا خانوم ؟ مامانم میگه دفتر ِ مشقت باید قشنگ باشه!
معلم : خب از همین گل و قلب و اینا بزن. این پرنسس ها و این ( تینکربل ) رو نزن تو دفترت. بی حجابن، تنشون معلومه . درست نیست. حرومه !
هستی : ...


پ.ن1 : مدیونید به من اگر فکر کنید این معلم مرد باشه ! یا دانش آموزاش پسر باشن ! یا حداقل خودش آدم چادری ای ، با حجابی ، سفت و سختی ... مدیونید اگر فکر کنید همه ی معلم ها شعور دارن ...
پ.ن2 : خاک بر سر ِ من ...

بهم آمیخته

طلایی ِ این روزهایم
از سیاهی ِ چشمان ِ توست